کد مطلب:312385 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:224
در جایگاه نیکان
برگرفته از: «بوأكم الله مبوأ الابرار».
قرآن كریم جایگاه ابرار را این گونه نشان می دهد:
ان الابرار لفی نعیم [1] ؛ نیكان در بهشت نعمت اند.
آنان در این بهشت پر نعمت از شراب های عطرآگین می نوشند:
ان الابرار یشربون من كأس كان مزاجها كافورا [2] ؛ نیكان از جامی می نوشند كه با عطر خوشی آمیخته است.
و این پاداش اصحاب امام حسین (ع) است؛ آنان كه برترین نیكی ها (شهادت در راه خدا) را در برابر چشمان تمامی انسان ها به نمایش گذارده اند.
به این كلام ارجمند پیامبر (ص) به روایت امام صادق (ع) بنگرید كه چگونه شهادت در راه خدا را برترین و بالاترین نیكی ها معرفی می فرماید:
فوق كل ذی بربر حتی یقتل الرجل فی سبیل الله فلیس فوقه بر... [3] .
برتر از هر نیكوكاری نیكی ای هست. مگر وقتی كه مرد در راه خدا كشته بود. در آن حال برتر از آن هیچ نیكی نیست.
و نیز دل به این سخن گرانقدر پیامبر گرامی اسلام (ص) سپارید كه در آن ده ویژگی (علامت) نیكوكاران بیان شده است:
و اما علامة البار فعشرة: یحب فی الله و یبغض فی الله و یصاحب فی الله و یفارق فی الله و یغضب فی الله و یرضی فی الله و یعمل لله و یطلب الیه و یخشع خائفا مخوفا طاهرا مخلصا مستحییا مراقبا و یحسن فی الله [4] .
[ صفحه 262]
اما نشانه ی نیكوكار ده چیز است: در راه خدا دوست می دارد؛ در راه خدا نفرت می ورزد؛ در راه خدا همراهی می كند؛ در راه خدا جدا می شود؛ در راه خدا خشمگین می گردد؛ در راه خدا راضی می شود؛ در راه خدا عمل می كند؛ طلب او برای خداست؛ با خشیت و بیم و پاكی و اخلاص و حیا و مراقبت در برابر خدا خشوع می ورزد؛ در راه خدا نیكی می كند.
وجود انگیزه ی الهی در تمامی اعمال و رفتار نیكوكاران (ابرار) از امتیازهای خاص آنان است كه در تمامی ویژگی های ده گانه به چشم می خورد. دوستی، دشمنی، همراهی، جدایی، خشم، رضایت، عمل، خواهش، خشوع و احسان آنان همه بر محور خدایی است. اكنون به تماشای چهره ی ابوالفضل (ع) بنشینید و در این دفتر حسن و نیكویی، همه ی این صفات والا به كامل ترین شكل آن نگاه كنید: دوستی او با امام حسین (ع)، دشمنی او با دشمنان حسین (ع)، همراهی او با امام و اهل بیت او در تمام مراحل سفر كربلا و قبل از آن، خشم و انزجار او از لشكر یزید، جدایی او از دشمنان حسین (ع)، اگر چه از خاندان مادری او هستند، رفتار او در كربلا و پیش از آن، درخواست های او از امام حسین (ع) (مبارزه، آب آوردن برای كودكان)، خشوع و احسان او، همه و همه رنگ خدایی دارد. «و من احسن من الله صبغة؛ و چه كسی زیباتر از رنگ خدا دارد.» [5] .
قرآن كریم جایگاه ابرار را این گونه نشان می دهد:
ان الابرار لفی نعیم [1] ؛ نیكان در بهشت نعمت اند.
آنان در این بهشت پر نعمت از شراب های عطرآگین می نوشند:
ان الابرار یشربون من كأس كان مزاجها كافورا [2] ؛ نیكان از جامی می نوشند كه با عطر خوشی آمیخته است.
و این پاداش اصحاب امام حسین (ع) است؛ آنان كه برترین نیكی ها (شهادت در راه خدا) را در برابر چشمان تمامی انسان ها به نمایش گذارده اند.
به این كلام ارجمند پیامبر (ص) به روایت امام صادق (ع) بنگرید كه چگونه شهادت در راه خدا را برترین و بالاترین نیكی ها معرفی می فرماید:
فوق كل ذی بربر حتی یقتل الرجل فی سبیل الله فلیس فوقه بر... [3] .
برتر از هر نیكوكاری نیكی ای هست. مگر وقتی كه مرد در راه خدا كشته بود. در آن حال برتر از آن هیچ نیكی نیست.
و نیز دل به این سخن گرانقدر پیامبر گرامی اسلام (ص) سپارید كه در آن ده ویژگی (علامت) نیكوكاران بیان شده است:
و اما علامة البار فعشرة: یحب فی الله و یبغض فی الله و یصاحب فی الله و یفارق فی الله و یغضب فی الله و یرضی فی الله و یعمل لله و یطلب الیه و یخشع خائفا مخوفا طاهرا مخلصا مستحییا مراقبا و یحسن فی الله [4] .
[ صفحه 262]
اما نشانه ی نیكوكار ده چیز است: در راه خدا دوست می دارد؛ در راه خدا نفرت می ورزد؛ در راه خدا همراهی می كند؛ در راه خدا جدا می شود؛ در راه خدا خشمگین می گردد؛ در راه خدا راضی می شود؛ در راه خدا عمل می كند؛ طلب او برای خداست؛ با خشیت و بیم و پاكی و اخلاص و حیا و مراقبت در برابر خدا خشوع می ورزد؛ در راه خدا نیكی می كند.
وجود انگیزه ی الهی در تمامی اعمال و رفتار نیكوكاران (ابرار) از امتیازهای خاص آنان است كه در تمامی ویژگی های ده گانه به چشم می خورد. دوستی، دشمنی، همراهی، جدایی، خشم، رضایت، عمل، خواهش، خشوع و احسان آنان همه بر محور خدایی است. اكنون به تماشای چهره ی ابوالفضل (ع) بنشینید و در این دفتر حسن و نیكویی، همه ی این صفات والا به كامل ترین شكل آن نگاه كنید: دوستی او با امام حسین (ع)، دشمنی او با دشمنان حسین (ع)، همراهی او با امام و اهل بیت او در تمام مراحل سفر كربلا و قبل از آن، خشم و انزجار او از لشكر یزید، جدایی او از دشمنان حسین (ع)، اگر چه از خاندان مادری او هستند، رفتار او در كربلا و پیش از آن، درخواست های او از امام حسین (ع) (مبارزه، آب آوردن برای كودكان)، خشوع و احسان او، همه و همه رنگ خدایی دارد. «و من احسن من الله صبغة؛ و چه كسی زیباتر از رنگ خدا دارد.» [5] .
[1] انفطار: 13 و مطففين: 22.
[2] انسان: 5.
[3] بحارالانوار، ج 74، ص 61.
[4] تحف العقول، ص 24.
[5] بقره: 138. پيرامون شناخت واژه ي «بر» و «ويژگي هاي ابرار در قرآن» به همين كتاب، فصل سوم، ديدگاه سوم بنگريد.